Weekendy zawsze są owocowo-jogurtowe, ale bywają także takie ze szczyptą ostrej papryki, która jest trudniejsza do strawienia przez anormalność sytuacji.

Tyle tego jest, że nawet nie wiem od czego zacząć. Zacznę może od tego, że ludzie to zabawne istoty, które same sobie stwarzają problemy i to czasem zupełnie przez przypadek. Znów jestem w sytuacji, gdzie mogę się okazać "największym wrogiem, bądź największym przyjacielem", czyli mam władzę. Mogę komuś pomóc, lub mu wszystko zniszczyć. Ciąży teraz na mnie wielka odpowiedzialność, która skłania mnie do kombinowania i rozpatrywania wszelakich możliwości. Na całe szczęście "sprawa" nie dotyczy mnie bezpośrednio, a jestem jedynie osobą, która doradza i myśli. A raczej myśli i doradza, w tej kolejności. Tylko nie chce namieszać, a już raz mi się to przytrafiło i nie skończyło się to dobrze... Nie dla mnie, mimo, że naprawdę chciałem by wszystko było cacy. Jest kilka wyjść z sytuacji, ale że to delikatna sprawa i uwikłane w nią jest kilka osób, nie jestem wstanie wszystkich uszczęśliwić. Zatem selekcja. Cześć osób będzie musiała po prostu zrozumieć, że "nie" nie jest równoznaczne z "może", kolejni będą musieli zrozumieć, że działania pod wpływem alkoholu nie są realne i "prawdziwe", a jeszcze inna część, że gówno się po prostu przytrafia każdemu. A przynajmniej może. No trudno.

(Staroć, jest już znacznie dłuższa... ale bardzo lubię to zdjęcie, nawet w całości.)

Wczoraj gdy szedłem do Baszty zatrzymałem się w sklepie po papierosy. Oczywiście zacząłem być "napastowany" przez człowieka z zaburzoną percepcją postrzegania rzeczywistości. Był pijany. Oczywiście zaczęło się od bełkotu. Po czym zaczął swój monolog. Zanim jednak doszedł do sedna, ja zapłaciłem za papierosy. Domyśliłem się, że chodzi o to, bym mu postawić piwo, albo coś takiego. Nawet powiedział;
"oh, wydał pan wszystkie pieniądze". Odpowiedziałem, że czasem tak się zdarza i wyszedłem. Co prawda na te fajki miałem idealnie wyliczone wcześniej pieniążki, które spoczywały sobie na dnie mej kieszeni płaszcza, a co pozwoliło mi nie wyciągać portfela, w którym było znacznie więcej pieniędzy. Poza tym, ten człowiek zaczepia mnie już kolejny raz. Bez skutku. Już raz go zignorowałem, miałem wówczas słuchawki na uszach i po prostu udałem że go nie słyszę. Czy ja naprawdę wyglądam jakbym był jakąś pierdoloną spółką charytatywną, która zajmuje się stawianiem piw chlejusom i moczymordom? Następnym razem zapytam o to delikwenta, jeżeli jeszcze raz będzie chciał "na piwo".

(Princess Chelsea - The Cigarette Duet)

Natomiast w samej Baszcie, po raz pierwszy w moim życiu kobieta postawiła mi piwo. Grzywa. Zakłopotało mnie to strasznie. Gdy znajomi zauważyli, że to zrobiła, zaczęli jej pytać "dlaczego?" i "jak to?". W tym momencie powiedziałem, że ja jej kupie następnym razem dwa. Wtedy dopiero stwierdzili; "zrobiłaś dobry deal".

Przy powrocie zacząłem temat "być cipą", ponieważ ktoś ze znajomych stworzył na facebooku stronę miejscowego (czyli miasta, w którym mieszkam) spottedu. Pewnie nie wszyscy wiedzą co to i jak to działa,  zatem szybko wyjaśnię. Spotted to nic innego jak strona na facebooku, która ma przełamać nieśmiałość. Załóżmy sytuację; ktoś strasznie mi się podoba, widzę ją codziennie o danej godzinie, jak przechodzi kolo kawiarni, ale nie mam odwagi zagadać. W tym momencie pisze do moderatorów spottedu, którzy wysyłają moją wiadomość dalej, tylko że ze swojej strony. Czyli, np. "Widzę Cię codziennie jak przechodzisz, ale nie mam odwagi podejść. Uważam, że jesteś urocza, blah, blah, blah... Byłaś dziś ubrana w... blah, blah, blah... ect". Jeżeli niewiasta się odezwie, moderatorzy dają znać. Zalajkowałem tą stronę, tylko dlatego, że było tam 5 osób i to sami znajomi. Nawet wytypowałem które z nich jest moderatorem i nie pomyliłem się! Oczywiście mój przyjaciel. Stwierdziłem, że to coś, ta strona, cokolwiek to kurwa jest, kreuje bycie cipeuchem i że raczej to jest smutne. Oczywiście bezpośrednio do niego. Jeżeli ktoś nie ma odwagi podejść to jest głupi i to jego sprawa, że traci. Albo się nie przełamie i będzie żałować, albo podejdzie sam... i będzie żałować. Nie no żartuje! Pewnie jak podejdzie, to nie będzie żałować, bo będzie mieć samą satysfakcję choćby z tego, że podszedł i zagadał. Dlatego zacząłem temat "być cipą", ale z nastawieniem "nie promować tego!". A kim jest cipa nazywana często przeze mnie cipeuszem, lub cipeuchem? Jak to Rippticca określiła; "cipeusz to facet przy którym nawet kobieta jest bardziej męska". A ja po prostu mówię, że to nierozgarnięte, męskie, ciepłe kluchy, które odbijają się od rzeczywistości i kręcą jak tampon w piździe, bądź kręcą się jak pojebane, gdy nie wiedzą co zrobić ze sobą i rzeczami, które mają miejsce w danym momencie ich życia. Są to najczęściej rzeczy przypadkowe. Czasem nawet niespodziewane...
A dziś z kolei przypomniałem sobie ze znajomym przejęzyczenia jakie kiedyś słyszeliśmy;

"Guję żumę."
"Piętałam wam po deptach."
"Lew ci kreci."

Prawidłowe znaczenia to; żuję gumę, deptałam wam po piętach, krew ci leci. Poza tym wywiązała się chora rozmowa między nami...

Ja: Twój wielbłąd nie zniesie jaj.
On: Ale ja nie mam wielbłąda. A poza tym, wielbłądy nie znoszą jaj...
Ja: No chyba Twój.