Ojć, Trochę pokomplikowało mi się wszystko.
Życie, głowa, mózg, ręka, stopa
- umrę.
(Czerwone Gitary - Jesień idzie przez park)
Zakochałem się w poezji T. Micińskiego.
***
Tadeusz Miciński - "Nokturn"
Las płaczących brzóz
śniegiem osypany,
pościnał mi mróz
moje tulipany.
Leży u mych stóp
konająca mewa -
patrzą na jej trup
zamyślone drzewa.
Śniegiem zmywam krew,
lecz jej nic nie zgłuszy -
słyszę dziwny śpiew
w czarnym zamku duszy.