Ciężki jest los kaleki bez nogi.

Wczoraj z okazji mojej 21 zimy, którą przeżyję niebawem, umówiłem się z kilkoma znajomymi w barze. Część nie przyszła z różnych powodów. A to jeden się rozchorował, a to drugi sesja, a to trzeci w mieszkaniu w Krakowie siedzi i coś tam robi... Ale cieszę się, że byli Ci, co byli.
Sebastian zostawił swój plecak, więc go wziąłem i leży sobie teraz gdzieś tam u mnie. W ogóle jak jechał do nas do Baszty, jeden autobus mu uciekł, zatem przez godzinę próbował złapać stopa. Bez skutku. W sumie mu się nie opłacało przyjeżdżać, bo ostatni autobus powrotny miał godzinę po swoim przyjeździe, ale zrobił to i strasznie miło mi się zrobiło z tego powodu. Ale oczywiście musiałem coś zjebać, jak to ja. Przy dużej ilości alkoholu jestem zajebiście szczery. Czasem to nie jest spoko!
W ogóle jak przyszliśmy, to była dziwna sytuacja. Wkurw z mojej strony! Stoję sobie w kolejce do baru, nagle podchodzi do mnie jakiś nieznany koleś i pyta, czy może wejść w kolejkę przede mną. Stwierdziłem, że "nie i chuj", bo jakby nie zauważył jest kolejka i każdy czeka na swoja kolej. Potem zaczął zaczepiać wszystkich dookoła, a Kajtkowi sypnął komplementem. Chciał powiedzieć, że ma ładne oprawki okularów, a powiedział, że ma ładne oczy. Ale ten koleś był zajebiście natrętny i wkurwił mnie z tą kolejką, więc już pomyślałem sobie; "no zajebisty wieczór kurwa będzie". Ponoć potem został poproszony o opuszczenie lokalu. I dobrze!

(The National - Slow Show)

A potem była dziwna sytuacja. Przyjaciel, któremu oczywiście powiedziałem, że idę ze znajomymi (naszymi wspólnymi) do baru, powiedział, że się uczy. Ok, rozumiem, sesja! No, ale przyszedł z innymi kumplami i poszli usiąść piętro wyżej. Poszedłem do nich i chyba 10 minut ich prosiłem, by się do nas dosiedli, tym bardziej  że było miejsce, bo cześć osób już się zwinęła. O tym czy zejdą miał zadecydować rzut monetą. Orzeł - schodzą. Szczęście było na mojej szali, ale trochę dziwnie. Naturalnie nie mam o nic pretensji, tylko... grhhh... jak jestem pijany i na czymś mi zależy, jestem 10 razy bardziej cipowaty, niż normalnie. Nieważne. Potem wracaliśmy i dwóch moich znajomych doszło do wniosku, że rzucą mnie na śnieg. Przy czym, śniegu już prawie nie ma. Jak pomyśleli - tak zrobili... Tylko, że moje kolano zostało na chodniku i przez chwilę przyjęło cały ciężar ciała. Efekt jest dzisiaj tego taki, że nie mogę chodzić, a kolano spuchło. Jest plus, bo nie boli. Czuje się jednak jak kaleka i mnie to drażni. Jak próbowałem ubrać buty, zajęło mi to 15 minut z zegarkiem w ręku, przy czym robiłem to pół na stojąco, a pół na leżąco. Nie mogę zgiąć kolana, więc na siedząco odpada. Rodzicom powiedziałem, że jak wracałem, wyrżnąłem o wystający i nierówny chodnik. Kupili to. Ale chyba będę musiał iść do lekarza i na prześwietlenie. Nie uśmiecha mi się to wcale. Chodzenie po schodach to miazga. Kolejne 15 minut, bo przecież jedną nogę mam niemalże sztywną. Wszędzie człapie.Wkurwiające. Poza tym incydentem z kolanem (czego skutki odczuwam dopiero dzisiaj), było bardzo spoko. 

Brat mi kupił Altacet, bym smarował. Oczywiście poprosiłem go o to. I mam, w żelu, za 13.25 zł. Co za ździerstwo!