#10

(Wiersz rozkoszy, słowa Wojciech Bonowicz)

Nie mogą być ze sobą dwa ptaki w piwnicy.
Cienie ze sobą być mogą nawet ciała z ich
wyczerpującym światłem które pełga w kochaniu

mogą być pocałunki i miłosne dźwięki szuranie
ciał przeziębionych piwnicznym powietrzem
a nawet same dźwięki gdy ciał już nie ma mogą

kłaść się jeden przy drugim w ciemności jak
w piasku. Wszystko może być w dole gdy
w górze zamknięte. Pod tupaniem skrzypieniem

przesuwaniem rzeczy wodą w rurach która zbiera
to co najbardziej wstydliwe wszystko być może.
Ale nie ptaki. One wewnątrz kołyszą tym całym

światem gwałtownie wracają do siebie z krzykiem
z krzykiem na powrót się dzielą i chociaż
nie mogą uciec mogą przynajmniej nie spocząć.

(2:42)