Szara myszka

Chciałbym chyba zmienić bloga. Wszystko co na nim jest, co stworzyłem, napisałem nie podoba mi się nawet w najmniejszym calu. Chciałbym, aby mój styl był przystępny dla każdego, aczkolwiek chyba nie potrafię "normalnie" pisać. Ewentualnie marzą mi się komentarze - jakiekolwiek. Zastanawiałem się nawet, czy gdyby ten blog istniał na "onecie", miałby jakieś komentarze? Co prawda niby pisze sam dla siebie - czyli dla własnej, nigdy nie zaspokojonej satysfakcji, ale przydałby się odzew ze strony innych ludzi. No niby ktoś tu wchodzi i czyta te pierdoły, ponieważ licznik znajdujący się po prawej stronie skacze do góry, aczkolwiek ten ktoś nie zostawia po sobie śladu. A ja chyba chciałbym z kimś podyskutować na temat tego co piszę i jak piszę. Cześć znajomych, którzy sporadycznie (czyli jak im się przypomni) wchodzą na mego bloga, twierdzą, że nie podlega on dyskusji. "Czytanie jego jest przyjemnością sama w sobie i nie trzeba nic tu komentować..." - no ale chciałbym znać stanowisko jakie obejmują w stosunku do tego o czym paplam (często jak potłuczony). Nawet rozmawiałem o zmianie bloga z Kasią.
-Chciałbym go zmienić.
-Ale dlaczego?
-Ponieważ nie podoba mi się styl jakim piszę i tak naprawdę nie ma tu nic ciekawego. Chciałbym, by mój blog był pisany tak lekkim stylem, jak blog pana Piotra Kodera (mego ulubieńca). Aby to co piszę, trafiało do każdego.
-Wtedy stałbyś się przeciętny.
-I chyba do tego dążę. Chce być szarą myszką, a nie starym wyleniałym kocurem-indywidualistą.

***

Nauczyłem się chyba iść na kompromis i nie wściekać się z byle powodu na ludzi. Na tych na których mi zależy też. Dzisiaj sam sobie to udowodniłem. Choć według pewnych źródeł i ideologii, kompromis jest objawem słabości - wcale tak nie uważam. Powiedziałbym nawet, że brak kompromisu prowadzi do chorych sytuacji i niezdrowych relacji z otoczeniem, o czym niejednokrotnie się przekonałem.