Nihilijnomiernność dniowa

Co oznacza być w pełni mężczyzną, lub być w pełni kobietą? (Wymieniłem tu istotę będącą kobietą jako drugą, nie dlatego, że nie mam do nich szacunku, a dlatego, że bliższy mi jest bardziej mężczyzna z oczywistych powodów.) Co oznacza być w pełni świadomym? I świadomym czego? Świadomym śmierci, głupoty ludzi, czy samo niezadowolenia? Cały wieczór zadaję sobie coraz to nowsze i trudniejsze pytania odnośnie własnej egzystencji i jej sensu. Nie znajduję jednak odpowiedzi, a w głowie mam chaos od przeświadczenia, że wszystko w czym pokładam nadzieję i co mógłbym "chcieć osiągnąć", jest bezsensu. Staję na balkonie, odpalam papierosa i obserwuje spokój nocy. Mijam z każdą sekundą. Jest mnie coraz mniej i mniej. Ulice opustoszały, a zza ścian lasu dochodzą mnie odgłosy pojedynczych warkotów silnika. Coś się zmieniło. I we mnie, i w moim świecie. Spontanicznie staje się spontaniczny. Jest mnie jednak coraz mniej w mym szaleństwie. Jestem coraz mniej uchwytny dla siebie, a co dopiero dla obcych głów i myśli. Nie ma księżyca, a ciemność oblała zapalone latarnie, które napawają nadzieją. Tlą się one nikłym światłem i przypominają o dniu. Teraz jednak jego koniec jest bliższy...

***

Tabliczka czekolady. Dokładnie daje tyle samo satysfakcji i przyjemności, co miłość. Wywołuje podobne efekty. Jest niemalże identyczna. Dlaczego? Dlatego, że i miłość się kiedyś skończy, a i opakowanie po zeżartej czekoladzie będzie trzeba wywalić do kosza.

Tabliczka czekolady. Dokładnie daje tyle samo satysfakcji i przyjemności, co miłość. Wywołuje podobne efekty. Jest niemalże identyczna. Dlaczego? Ponieważ i w tabliczkę tych tłustych kalorii, jak i w miłość trzeba zainwestować. Trzeba mieć siłę, by ruszyć się do sklepu, gdyż same chęci nie wystarczą. Trzeba też mieć fundusze, by ją zakupić. Zupełnie tak samo jak w miłości. Nie, nie twierdzę, że miłość da się kupić, bo to nie możliwe. Oczywiście tą prawdziwą. Ale też trzeba zainwestować, tym razem siebie. Kupić antidotum na swe kaprysy i starać się znaleźć złoty środek. Jednak to bzdura.
Nie ma miłości, jest tylko przyzwyczajenie do danej osoby, być może nawet uzależnienie. Takie same skutki może mieć czekolada. Czujesz się człowieku zadowolony i szczęśliwy, jak... jak podczas zakochania. Czymkolwiek by ono nie było. Miłość to tylko wyidealizowana bajka, reakcje chemiczne w naszych organizmach. Po co one jednak? Przecież i tak się to skończy... Niby to "wspaniałe uczucie" się kiedyś skończy. Zresztą jak wszystko...