Fatum 2 godziny

Wczoraj zainwestowałem w soczewki. Zakładanie ich to istny horror. Bawiłem się ponad godzinę, a jak już mi się udało, tak zaczęło mnie oko szczypać, że się popłakałem. Pomyślałem wówczas, że jeżeli to będzie tak wyglądać za każdym razem to chyba sobie je odpuszczę. Na całe szczęście szczypanie było jednorazowe, potem już nie ma z tym problemów. Ale ściąganie ich, to kolejne 15 minut zabawy. Pewnie z czasem wejdzie mi to w nawyk i będę je ściągał oraz zakładał w mgnieniu oka, ale póki co, jeszcze długo się będę przy tym bawić. Pewnie tydzień. Oczywiście by mieć soczewki, najpierw musiałem iść prywatnie do okulisty (gdyż normalnie nie doczekałbym się terminu). Pani doktor zbadała mi wzrok i przepisała mocniejsze szkła do okularów, a prócz tego pogawędziła ze mną chwilę. Szkła 100 złotych, ale jak mus to mus.

Wczoraj miałem bardzo ciekawą rozmowę z S. Muszę przyznać, że ciekawy z niego człowiek. Pisaliśmy ładnych kilka godzin wymieniając się poglądami. Stwierdził, że jestem inteligentny, a ja poczułem, że mój egoizm i narcyzm rośnie. O 1:30 zakończyłem z nim jednak pogawędkę, gdyż zmusiło mnie do tego „fatum 2 (am) godziny”.

Tak, znalazłem sobie nowy przesąd. Oglądając „How I met your mother” padło w pewnym odcinku stwierdzenie;

„mama zawsze powtarzała mi, że po 2 godzinie nie może wydarzyć się nic dobrego i lepiej o tej godzinie położyć się spać”.

Co najzabawniejsze skończyłem akurat odcinek, w którym to była o tym mowa o 2:05. I poszedłem spać mając ów stwierdzenie na uwadze. Dlaczego? Powróciłem w myślach do kilku dni (choćby) sprzed miesiąca i definitywnie stwierdzam… COŚ W TYM JEST! Po godzinie 2 najczęściej wpadałem na jakieś głupie pomysły, by pisać szczerze do ludzi co do nich mam. Coś w stylu;

„wkurwiasz mnie swoim zachowaniem, … bla, bla, bla… mam nadzieję, że padniesz trupem”.

Ach ta moja zawiść i pamiętliwość. I nie ma to jak komuś wygarniać coś przez smsy. To dziecinne, tak uważam (i w tym momencie jestem kretynem i hipokrytą). Teraz jednak boje się tej godziny, wmawiając sobie, że ciąży na mnie jej fatum i zarazem motywuje mnie to bym szedł spać. Cóż…