Choć dzień ma się bardziej już ku końcowi, chciałem podziękować wszystkim moim czytelniczkom i życzyć im wszystkiego dobrego. Powinienem to zrobić parę godzin wstecz, ale oczywiście jakoś nie mogłem się do tego zabrać i prawda jest taka, że jakoś wolę pisać po nocach.
Ostatnio jakoś średnio wychodzi realizacja moich planów. W sumie to mało co mi się (ostatnimi czasy) udaje, ale staram się nie myśleć o tym, choć wiadomo, że nie zawsze się da. Czasem się zastanawiam czy inni też rozmyślają nad takimi pierdołami jak ja. Czy wy kobiety macie łatwiejsze życie? Chyba nie, doszedłem do tego analizując kilka różnych kwestii. Kobieta podchodzi inaczej do pewnych zagadnień, a mężczyzna jeszcze inaczej, wręcz na opak (niż podeszłaby do tego płeć piękna). Mocno przerażające.
Chciałem dziś odwiedzić Anię i Kasię, lecz moje plany zostały zmienione przez sytuacje niezależne ode mnie. Szkoda.
No dziękuję od siebie za życzenia ;)Ja też raczej w nocy, wiec doskonale rozumiem ;)
OdpowiedzUsuńWidzę, ze nie tylko ja mam tak, ze nie mogę swoich postanowień zrealizować.
Oh, czuje, że mam towarzysza. A raczej towarzyszkę. :)
UsuńPewnie że tak ;)
UsuńCieszy mnie to. :)
Usuńja dziękuję za życzenia, które dopiero dzisiaj odczytałam ;P
OdpowiedzUsuńa i składam najszczersze życzenia z okazji Dnia Mężczyzn ;)
dużo szczęścia i uśmiechu ;*
Nie obchodzę (nawet nie wiem kiedy jest dokładnie), ale dzięki. :P
UsuńO, dzisiaj. xD
Usuńoj tam, obchodzisz, czy nie, ale życzenia przyjąć zawsze można xD
UsuńPrzyjąłem, wręcz podziękowałem. Nie trzeba uczyć mnie manier.
Usuńprzepraszam.
Usuńtak mi się powiedziało
Spokojnie, nie stresuj. Nie masz za co przepraszać. :)
UsuńZ opóźnieniem, ale dziękuję.
OdpowiedzUsuńMyślę, że życie zarówno mężczyzn, jak i kobiet jest po prostu różne. W jednym kobiety mają łatwiej, w innym Wy, faceci. Ja w każdym razie płci nie chciałabym zmienić.
Tak, racja. Mężczyźni inaczej myślą, a kobiety inaczej. Tylko czym to jest spowodowane, anatomią, sposobem wychowania (no, bo chłopca inaczej mimo wszystko się wychowuje niż dziewczynkę, prawda), czy po prostu ot tak?
UsuńJak byłem mały chciałem być dziewczynką (tak do 5 roku życia), ponieważ spędzałem dużo czasu z moimi siostrami i podobało mi się, że używają (dla mnie wtedy magicznych) lakierów do włosów, zalotek do rzęs, czy kolorowych lakierów do paznokci. Śmieszne dosyć. Teraz nie chce, tak dla ścisłości. :P
Patrząc na swoje dzieci stwierdzam, że to siedzi w nich od urodzenia. Ja córki nie wychowywałam typowo "dziewczęco", nie wciskałam jej lalek, wózków, a i tak teraz głównie tym się bawi. Choć samochody też jej kupowaliśmy. A syn chce tylko samochody. Sam się nimi bawi i ma frajdę. Takie typowe bbbrum, brrruum. Choć na szczęście dla mnie dużo przejmuje po córce, np. czytanie książek, układanie puzzli. Ale robi to zdecydowanie mniej chętnie.
UsuńMyślę, że póki co musi się "wybrum brumować". :)
Usuń