Dziś napiszę o niczym, jak zawsze.

Trach. I mózg wypadł mi na ziemię, a że był cały mokry od myśli, prześlizgał się pod szafę. Ludzie mnie rozbrajają. Tym, że nie szanują mojego czasu. Umawiają się, a potem nawet nie potrafią poinformować, że spotkanie nie będzie miało miejsca. Egocentryzm, zabieganie, czy głupota?

(Ulver - Funebre)

Jak to określiłem ten utwór; "jest spokojny, piękny, a zarazem niepokojący, przypomina mi umieranie". Śmierć jest bardzo indywidualnym doznaniem, bo kto wie co czuje umierająca osoba? A teraz polecę bardzo poetyckim stwierdzeniem, że my też codziennie umieramy..., zasypiając. Zupełnie tak, jak rodzimy się na nowo - z każdym nowym dniem.

Cały dzień spędziłem poza domem, będąc na mszy, potem na obiedzie u siostry, a wieczorem na cmentarzu.

Wskaźnik wejść na bloga wciąż szaleje? Dlaczego?